Opvoeding van een saluki (pup)

Het opvoeden van een saluki pup is een  proces van langzaam opbouwen van nieuwe  ervaringen.
Vanaf de geboorte van de puppies  moet er zachtaardig met ze worden omgegaan.
Het is belangrijk dat de puppies na de geboorte zoveel mogelijk contact hebben met mensen. De pups moeten vaak worden opgepakt en aangehaald, dit is een belangrijk onderdeel van de opvoeding. Puppies die op deze manier worden opgevoed zijn zelden nerveus of bang.
Doordat een Saluki een zachtaardig en gevoelig karakter heeft  zullen ze gemakkelijk timide worden wanneer ze te weinig contact hebben met mensen en zullen  ze daardoor niet wennen aan het dagelijkse leven.
Een saluki is geen kennelhond, of een hond die s’ nachts buiten wordt gehouden, de saluki is een onderdeel van het gezin die graag bij de mensen is, het liefst gezellig op de bank.

 

Rust, Regelmaat en Reinheid

Het eerste levensjaar van de pup is van cruciaal belang, omdat men dan de basis legt voor zijn toekomstige gedrag.  Een saluki pup  heeft net als een kind genegenheid en een gevoel van veiligheid nodig, wanneer de pup wordt verwaarloosd of ruw wordt behandeld zal hij dwars worden. Door het gereserveerde karakter van de saluki zal de pup zich in zich zelf terugtrekken, wanneer hij niet in harmonie is met zijn eigenaar. Deze harmonie zal alleen bereikt worden wanneer de eigenaar de pup genoeg genegenheid zal geven doch standvastig is en geen extreme eisen stelt tijdens het opgroeien.

Het is belangrijk om te beseffen dat een pup, net als een kind, veel slaap nodig heeft.
Ook als de saluki al 6 maanden is en al behoorlijk groot is, is het nog steeds een pup en moet er gewaakt worden dat de pup niet te veel beweging krijgt dan goed voor hem is. Spelen in een tuin van normale afmetingen geeft genoeg beweging aan de pup totdat hij 6 maanden is.

Een saluki-pup wordt gemakkelijk zindelijk: een gouden regel is om de pup gelijk naar buiten te laten, nadat de pup is ontwaakt uit zijn slaapje en na het eten. Nadat de pup zijn behoeftes buiten heeft gedaan dan moet de pup worden geprezen en hij zal al snel begrijpen dat dit van hem wordt verwacht.
Ook is het goed om de pup regelmatig mee te nemen in de auto, zodat hij went aan het reizen en andere nieuwe ervaringen.
Vanaf  9 weken kan de pup naar de nieuwe eigenaar. Het is verstandig om te weten wat de pup gewend is te eten, om te voorkomen dat de pup van slag raakt van ander voedsel.

 

Als richtlijn kan men gebruiken:

Van 8 tot 14 weken: 4 maaltijden per dag
Van 14 tot 25 weken: 3 maaltijden per dag
Pups die ouder zijn krijgen net als de volwassen honden 2 maal per dag te eten, een ontbijt en de avondmaaltijd.

Tijdens de groei van een pup moet er nooit bezuinigd worden op het eten. De pup eet twee keer zoveel of misschien nog wel  meer als een volwassen Saluki, zo zal de pup gezond blijven en goed groeien. Vers water moet ten alle tijden beschikbaar zijn, voor zowel de pup als voor de volwassen saluki. Puppies mogen niet te mager worden, bij volwassen honden mag je de laatste drie ribben zien bij een pup jonger dan een half jaar mag dat absoluut niet.
Liever een mollige pup dan te mager.

Een volwassen saluki moet er uit zien als een racepaard:  vlezig, gespierd en zonder te veel vet, met een glanzende vacht. De eerste twee of drie ribben moeten net zichtbaar zijn. De lendenen zijn karakteristiek voor de saluki en moeten ook net zichtbaar zijn. Elke saluki die deze kenmerken niet heeft is niet in topconditie.
Een rauw bot heeft een groot amusements waarde. Het is goed voor de pup, evenals het helpt bij het wisselen van de tanden en het zorgt er voor  dat de tanden en kiezen van de volwassen saluki schoon blijven.
De tanden van de pup moeten goed in de gaten worden gehouden omdat soms melk tanden getrokken moeten worden wanneer de volwassen tand deze er niet uitduwt.

Wanneer de bevedering aan de oren lang is, dan bestaat de kans dat de bevedering tijdens het eten in de etensbak hangt en vettig wordt.  Bovendien kan de bevedering blijven plakken aan een rauw bot, hierdoor bestaat  de kans dat er op de bevedering gekauwd wordt en door de kiezen wordt afgesneden alsof er geknipt is met een schaar. Een manier om de bevedering aan de oren hiervoor te beschermen is om een stuk van een panty af te knippen en dit om het hoofd van de saluki te doen.
De etensbak van de saluki moet iets van de grond staan, de saluki vindt dit prettiger eten vanwege zijn  lange potten en lange nek. Het is zo wie zo beter om de etensbak van de saluki pup iets hoger te zetten, bv door middel van een standaard waar de etensbak precies in past.

Sommige mensen vinden een Saluki dom. Mensen die dit zeggen begrijpen  het karakter en het temperament van een saluki  niet en verwachten het gedrag van een ander ras.
In goede handen is een saluki een hond waar je makkelijk mee om kunt gaan en is  een zeer aanhankelijke en  liefdevolle vriend.
Florence Amherst zei: the addition of beauty and refinement and what has been aptly called a human expression in his eyes, bespeaking a most gentle and faithfull disposition.

De saluki heeft een gemiddelde grootte. Net als hun woestijn voorouders van duizenden jaren geleden, hebben salukis geleerd om sober te leven en hebben daarom een kleine eetlust t.o.v. hun grootte. Ze hebben niet meer nodig dan een spaniël om goed te kunnen groeien en gezond te blijven.
In tegenstelling wat men beweert is een saluki niet teer. Wanneer de saluki met verstand wordt behandeld kunnen ze de extreme veranderingen  in ons klimaat goed weerstaan net zo als de extreme kou en hitte in de woestijn.
Salukis zijn niet lawaaierig en ook niet agressief, maar ze geven wel een waarschuwingsblaf wanneer een vreemde het huis nadert.
De teef krijgt gemakkelijk puppies en is een goede moeder.
Ze geven weinig problemen tijdens de loopsheid, over het algemeen gaat de teef er discreet mee om, ze vermijden eerder een vreemde reu dan dat ze deze aanmoedigen.

Een saluki kan gelukkig zijn zowel in een stad als op het platteland, op voorwaarde dat de leefcondities goed zijn en dat ze genoeg lichaamsbeweging krijgen. Dit betekent dat de eigenaar zijn saluki  in staat moet stellen dat deze meer dan 1 uur bij dag vrij kan rennen onder toezicht en dat er een veilig omheinde tuin is waar de saluki zich vrij kan bewegen wanneer hij dat wil.
Salukis  genieten er van om elke dag vrij te rennen, maar wanneer dit niet kan dan moet de eigenaar dagelijks een stevig wandeling maken van tenminste 4 km om er voor te zorgen dat de saluki fit blijft en goed gespierd, het liefst wandelen op een harde ondergrond, dit komt de voeten ten goede. Wanneer er gewandeld wordt op een zachte ondergrond dat zullen de voeten zich uitspreiden.
Fokkers met veel honden kunnen niet uitgebreid wandelen met hun honden, daarom is het beslist noodzakelijk dat er dan een terrein is waar de honden in groepjes kunnen rennen en spelen, om zo tot een goede beweging te komen.
Wanneer een eigenaar niet de tijd of de intentie heeft om de saluki genoeg beweging te geven, dan is het beste om een tweede hond  te nemen, bij voorkeur een saluki, zodat ze door samen te spelen hun beweging krijgen. Eén saluki zal niet snel in zijn eentje ergens achter aan rennen.
Een ander voordeel van het hebben van twee of meer salukis is dat ze elkaar gezelschap kunnen houden wanneer de eigenaar weg is.
Wanneer een eigenaar zijn hond moet uitlaten in een park dan is de aanbeveling om de hond eerst op ruw terrein zijn behoeftes te laten doen, voordat de hond wordt los gelaten, om te voorkomen dat het gras wat ook gebruikt wordt door kinderen bevuild wordt.
Het is niet noodzakelijk om met een saluki te gaan coursen, dit is een keuze van de eigenaar. De meeste salukis kunnen hun natuurlijke jachtinstinct niet gebruiken hoewel ze vaak alert reageren bij het zien van wild.
In tegenstelling tot hun sportieve eigenschappen, is een saluki een geweldig mooi en elegant metgezel. Toegewijd aan de eigenaar en zijn familie, en wil graag  deelnemen aan het dagelijkse familie leven.
Je kunt een saluki leren om samen te leven met  vee.
Saluki voelen zichzelf het beste wanneer ze in het huis leven waar ze zich rustig en onopvallend gedragen , evenals zeer elegant. Ze hebben geen hondengeur en ze zijn gemakkelijk te verzorgen.
Ze zijn gehoorzaam zolang ze jou genegenheid en respect krijgen, en dat ze een zachtaardige doch standvastige, prettige  behandeling krijgen.
Ze worden graag geprezen en reageren op een geduldige benadering. Dit is een traditionele behandeling gegeven door de Arabieren in de woestijn.
De toegewijde en attente eigenaar voorziet zijn saluki van een jasje wanneer het koud en nat is. En in huis  zorgt hij voor een lekker, warm, zacht hondenbed, dit laatste in belangrijk omdat een saluki een dunne huid heeft en kortharig is, met deze wetenschap heeft een saluki, ondanks zijn hardheid, een verstandige en zachte behandeling nodig.

Wanneer je een saluki roept of een commando geeft doe dit dan altijd met een kalme en rustige stem en laat nooit een ongeduldige of boze toon toe, de saluki zal onmiddellijk merken dat je boos bent , wordt daardoor angstig en zal minder meewerken. Schreeuw alleen naar je saluki wanneer er gevaar dreigt. Wanneer je schreeuwen bewaart voor zulke uitzonderlijke omstandigheden , kun je een ramp voorkomen. Maar vergeet niet te prijzen wanneer de saluki reageert op jouw roepen.
Een saluki heeft een heel goed ontwikkeld geweten, maar zoals bij elke hond, is het nodig om te laten blijken dat jij de baas bent. Lichamelijk straffen is zelden nodig, het is voldoende om de saluki bij zijn halsband te pakken en heen en weer schudden en tegelijkertijd laten merken dat je boos bent (maar natuurlijk ben je dat nooit).
Salukis hebben een heel charmante eigenschap, wanneer ze op goede voet staan met hun eigenaar dan komt de saluki naar je toe en biedt zijn verontschuldigingen  wanneer ze iets fouts hebben gedaan.

Een saluki is makkelijk schoon te houden. Een borstel van Mason Pearson is heel goed omdat de borstel tot aan de huid verzorgd. Sommige salukis vinden de borstel te hard, dan is een rubberen handschoen ook prima voor de verzorging van huid en vacht. De verzorging moet met de haren mee, om te voorkomen dat de haren afbreken. En natuurlijk moet voorkomen worden dat het haar gaat klitten. Een dagelijkse borstelbeurt is prima om de vacht goed gezond te houden. Behalve voor een show  dan moet er gewassen, geborsteld en gekamd worden om te zorgen dat de saluki piekfijn in de showring verschijnt. Soms is een  bad nodig en soms is het wassen van de voeten , benen en bevedering voldoende.

Nagels moeten geknipt worden, het beste is om er vaak kleine stukjes af te knippen zodat de saluki er aan gewend raakt vanaf jonge leeftijd.
Oppassen dat je niet te veel afknipt omdat je dan in het leven kan knippen, wat zeer pijnlijk en bloederig is. Het beste moment om de nagels te knippen is wanneer de saluki er relaxed en rustig bij ligt. Wanneer je de nagels hoort, terwijl er gelopen wordt op een harde ondergrond, dan moeten de nagels geknipt worden. De nagels aan de linkerkant zijn bij een saluki die aan coursing doet iets langer, dit is voor een betere grip. Bij de oudere saluki die niet zoveel beweging meer heeft moet er extra aandacht worden besteedt aan de voeten en aan de nagels, te lange nagels kunnen heel oncomfortabel zijn.

Een saluki wordt langzaam volwassen en leeft lang. Een saluki die goed fit en actief wordt gehouden en men voorkomt dat hij te dik wordt kan zeker 13 jaar worden.
Een saluki neemt de tijd om zich te ontwikkelen en is soms pas volgroeid wanneer hij 3 jaar is. Zijn hoogtepunt ligt tussen de 3 en 8 jaar, maar sommige salukis wel tot hun 10e jaar.
Op te zorgen voor een goed en gezond leven, moet er naast het verzorgen van de nagels ook aandacht besteedt worden aan tanden, oren en anaalklieren.
De tanden moeten schoongemaakt wordt wanneer er tandsteen op voorkomt. Een krabbertje is nodig om het tandsteen weg te krabben. Wanneer het tandsteen ernstig is en tanden gaan los zitten dan moet dit onder verdoving gebeuren. Een slechte adem is vaak één van de eerste tekenen.
Wanneer er veel oorsmeer in de oren zit, kan dit verwijdert worden met een watje.
Anaalklieren kunnen klachten geven wanneer deze vol zitten, een aanwijzing kan zijn wanneer de hond met zijn achterste over de grond schuurt of veel likt.
De dierenarts kan de anaalklieren leeg knijpen. Wanneer dit 1 keer is voorgekomen dan is het zeer waarschijnlijk dat het vaker zal gebeuren, het is dan handig dat de dierenarts laat zien hoe je dit zelf kan doen.

 

Bedenk goed dat het makkelijker is om een puppy iets stouts af te leren door te straffen dan te proberen om de pup te genezen van slechte gewoontes die je hebt toegestaan.

Wanneer je op het platteland woont is het raadzaam om je saluki te laten wennen aan vee, zoals schapen en koeien. Je tuin moet  veilig omrastert zijn, en je moet er voor zorgen dat je saluki niet kan ontsnappen.
Door het hebben van een saluki wordt je leven verrijkt, maar je hebt ook een verantwoordelijkheid naar de saluki toe en naar de mensen om je heen.

Net als de bedoeïen van de woestijn genieten we ervan om ons huis te delen met het speciale geschenk van Allah: de Saluki. Wij leven met 12 salukis. We laten ze nooit wachten wanneer ze er in of er uit willen. (Ze weten van zichzelf heel goed wat hun natuurlijke behoeftes zijn). En in ruil daarvoor worden we dubbel beloond door hun toewijding.